Het was de derde dag van mijn vakantie. Ik had me enorm verheugd op 4 weken aktief ontspannen: fietsen, wandelen, stadjes en musea verkennen! Uit het hoofd, in mijn lijf en een feestje voor mijn zintuigen! De derde dag dus. Ik loop naar mijn tuinstoel, zo’n heerlijk achterovergeval, om nog even te chillen voor de zon me weer wegjaagt met haar 38 graden en we weer de koele bossen moeten opzoeken op onze geëlektrificeerde stalen rossen. Hoe het ging weet ik nog steeds niet: ik stoot mijn linker kleine teentje... niet eens zo hard maar wel precies verkeerd!Ineens stond er een minuscuul klein lichaamsdeeltje haaks op de rest van mijn voet... HÈ?! Het was zoo ver uit de ideale positie dat zelfs ik wist dat er heuse aktie ondernomen zou moeten worden... Dokter, ziekenhuis, nogmaals dokter.. en WEG aktieve vakantie waar ik uit mijn hoofd in mijn lijf zou zakken. Jaa, wel met alle aandacht bij mijn kleine teentje, dat dan weer wel.. Na 2 week verzet en al strompelend proberen toch ‘mijn’ vakantie te hebben, bevond ik me dan eindelijk in een fase van: ik vind dit niet leuk, echt niet leuk, maar dit is wat er is en hier zal ik het mee moeten doen. Ik lag op mijn liggend en deed een spelletje op de telefoon. Tijd zat, ja! Bijna uit, helaas, beurten op, Als ik 29 seconden naar een reclamefilmpje zou willen kijken krijg ik nog 4 beurten extra. Doen maar toch? 30 seconden zit ik naar buiten te kijken.. te wachten als het ware tot het leven weer verder kan.. De 2e keer dat ik zit te wachten valt me ineens op dat ik terecht ben gekomen in een soort ‘wachtstand’: dit een uitzitten en daarna kan het leven weer door .. zowel in het spelletje als in real-life. De 3e keer realiseer ik me ineens dat deze 29 seconden nooit meer terug komen! Deze unieke 30 tellen zijn het HIER en NU!! Dit, deze tel is MAGIC! Verwonderd kijk ik om me heen! Hoe kon ik zitten wachten terwijl het LEVEN GEWOON IS! HIER - NU! Iedere tel, iedere ticking second! Hoezo van A naar BETER: het leven is hier! Dit is wat er is, of ik het nu wil of niet: DIT IS WAT ER IS.. Grote vreugde welde spontaan in me op. Er was geen teen meer, geen verpeste vakantie, geen aktieve plannen, zelfs geen passieve plannen. Er was alleen ZIJN, 29 seconden die mijn hele vakantie veranderden!